Voor je het niet wist, het onderwerp “tuut tuut tuut” zijn alarmbellen. Alarmbellen om twee redenen. Mijn nichtje was hier en is anderhalf jaar geleden, met een scooterongeval, op haar hoofd terecht gekomen.

Ze heeft al talloze afspraken gehad met haar huisarts en nog verwijzen ze haar niet door voor een scan, ja ze heeft wel een röntgenfoto laten maken, maar daar was niets op te zien.

Nu zei ze gisteren dat ze vanaf het ongeluk hoofdpijn heeft, zich moeilijk kan concentreren, dat als ze in een ruimte zit met veel mensen dat ze gek wordt van alle geluiden etc etc. Bij mij gaan dan de alarmbellen rinkelen. Heeft ze niet hersenletsel opgelopen? Ik heb zoveel verhalen gehoord dat mensen op hun hoofd zijn gevallen en eigenlijk een beetje van het kastje naar de muur zijn gestuurd en na 5 tot 10 jaar er achterkomen dat deze persoon hersenletsel heeft opgelopen.

Schrijnend, dat vind ik. Voor de persoon die het meemaakt is het zo ontastbaar en ook niet uit te leggen. Anyway we gaan nu mee naar haar huisarts en vragen een scan aan. Bij deze verschijnselen moet er toch een lampje gaan branden bij een huisarts?? Anno 2015 is niet aangeboren hersenletsel nog steeds niet bekend en erkend bij vele van mijn collega’s. Ik zeg collega’s omdat we in het zelfde schuitje zitten en het is een “vak” om het zelf te leren herkennen en erkennen.

De tweede alarmbel ging vanmorgen af. Ik werd wakker met watten in mijn hoofd, mijn lijf voelt als een vaatdoek en besluit m’n afspraak voor vanmiddag af te zeggen. Fijn!!!! “Hoezo fijn?” zie ik jou denken. Weet je hoe fijn het is om je lichaam te kennen en actie op kunnen en durven nemen? Fij dus! Laat mij vandaag maar lekker in m’n hol (huis) blijven. Morgen weer een dag!