Mijn ogen gaan open om 0830 uur en ik denk: “wanneer ben ik in slaap gevallen?” 23.00 uur? Voel me nog steeds niet fit, maar er zit ook een koutje in m’n lijf zitten. Warm, koud, snotterig. 

Hup, eruit! Proberen weer een “normale” dag te draaien. Ik maak een pap met amandelmelk, havervlokken, kaneel en rood fruit. Zo, even energiek, goede start van de dag, maak een boodschappenlijstje en ik kleed mezelf aan. 

Manlief is natuurlijk ook thuis, hij heeft ook wat boodschapjes te doen dus we rijden afzonderlijk van elkaar weg. Alles gaat een beetje langs me heen en ben verre van fit. “Kom op Sjanie” een dag weer op m’n bed zie ik niet zitten, alhoewel m’n lijf er naar schreeuwt. 

In de supermarkt, boodschapjes in de kar en ik ben chaotisch waardoor het boodschappen doen, meer tijd in beslag neemt. Thuisgekomen, m’n boodschapjes met manlief opgeruimd en ik denk ik ga m’n avondeten bereiden. Pasta bolognese uit de oven, staat op het menu. 

Ik snij alles en kook de pasta met halve passie en liefde, ik wil en ik moet….koken met passie en liefde zit er vandaag even niet in. Heb er geen kracht voor, m’n energielevel staat op 0% en ben gewoon niet lekker. Ik besluit te koken en een lichte lunch te maken en dat ik daarna weer keurig m’n bed in ga. 

Mijn rust pakken, zorgen dat het koutje uit m’n lijf verdwijnt, slapen, mezelf gunnen en het “moeten” weer even in de kast te leggen en voorlopig er niet uit te halen. Ik moet niets, ik mag, geen druk, geen druk van buitenaf dus waarom leg ik de druk weer te hoog bij mijzelf? Dat wil ik niet, keuzes, ik maak zelf de keuze. De keus is nu rustig aan te doen, om op te laden. Mijn keus, gewoon omdat het kan!