Gisterenavond lag ik heel tevreden in bed .. heel tevreden. Nog meer het besef dat ik straks met mijn kleine meissie 24/7 door kan brengen, dat ik niet naar mijn werk hoef, dat daar al mijn energie in kan gaan straks. Een erg fijne gedachten, geen druk van werk, geen druk van buitenaf, gewoon ons plan trekken, wij. Wij met zijn drietjes straks.

Gisteren was ik voor het eerst bij “aqua mama,” een advies van mijn gynaecoloog. Zij vroeg de laatste controle of ik al bij een clubje zat. Clubje?? Mm .. ik zat er niet echt op te wachten in het begin, maar toevallig had ik tegen manlief gezegd dat ik misschien zwangerschap yoga wel leuk zou vinden. Daar had ik me al in verdiept, maar toch weer naast mij neergelegd, want dit is vooral gericht op een normale bevalling, maar deze mama in spé krijgt een keizersnede.

Oké, waar was ik gebleven … gisterenavond dus voor het eerst naar zwangerschap zwemmen gegaan. Was erg relaxt, wat baantjes zwemmen, oefeningen doen en het laatste kwartiertje dobberen in warm water. Wat was ik rozig en tevreden. Toch een goeie zet van mijn gynaecoloog, je praat met moeders in spé, je zit in dezelfde periode, je krijgt wat tips, geeft wat tips, prima. Ik zit op om plek, in het water welteverstaan. Ik zwom ook al baantjes, dus dit is extra erbij.

Gisteren zei één van de moeders in spé dat zij er volgende week niet zou zijn, vanwege een avonddienst en ik dacht:  “ik kan … ik zou altijd kunnen!” Bofkont of geluksvogel is in deze situatie een goed woord … hoe ik hieraan ben gekomen is een tweede, maar dat ligt achter mij, want wat verheug ik me op de komende tijd, wat heb ik er zin in, ook echt wel spannend, want tsja deze moeder in spé is toch lichtelijk autistisch, ik weet niet wat er komen gaat, bang voor het onbekende, maar ik kan het nu best goed op mij af laten komen. Of het nou komt dat ik een goede nacht hebt gehad of niet, maar dit gevoel is lekker.

Het meisje in mijn buik zagen we gisteren bewegen, ik deed het dekbed omlaag en zei: “Kijk” tegen manlief. Echt gaaf! Puntbuik en weer weg, puntbuik en weer weg. Deze kleine bofkont zwemt ook nog lekker in mijn buik, nog eventjes, want straks zit ze vast 🙂

Fijne dag!

Liefs,

Sjanie