Zo … even tijd voor mezelf, even “me-time’zoals de gynaecoloog dat mooi had verwoord. Dat heb je nodig, als moeder, als vader en als stel “we-time,” maar dat komt wel. Achter mijn laptop, had zoveel inspiratie om te schrijven de afgelopen dagen, maar ik ben er gewoon niet aan toegekomen.

Vandaag woensdag, breek de week, gehaktdag en even “geen puf” dag. Voor mij en voor Lina. Ik heb de afgelopen week wat slechter geslapen en dat hakte er vandaag een beetje in. En tsja ons kleine meisje zal best wat gevoeld hebben en is de hele dag aan het huilen geweest, alleen stil als ze op schoot zat, in de draagzak hing of op mijn borst lag. Ik heb het geprobeerd hoor, haar laten huilen, maar nee het lukte niet, het lukte haar niet en mijzelf niet. De dag duurde lang, maar hé ik heb het weer geflikt.

Manlief kwam thuis uit het werk en ondanks dat we al onze dagelijkse wandeling hadden gedaan, zijn we lekker gaan wandelen (zie plaatje). Frisse wind, even kletsen met z’n tweetjes en dat deed me goed. We zijn naar de bouwmarkt gelopen en geloof me dit “gezinsuitje” krijgt vandaag 5 sterren. Heerlijk om even rond te struinen. Mijn wereldje is klein, maar wordt vanzelf straks weer groter. Volgende week de eerste controle afspraak bij de gynaecoloog en dan zien we wel verder.

Lijkt me te gek om met de kleine de auto in te stappen en ergens naar toe te gaan. Aan de andere kant, vind ik het wel even best nu. Ik kan nog niet zolang achter elkaar zitten, want dan voel ik mijn wond en ben op sommige momenten echt nog moe. Mijn middagrust hou ik er gewoon voorlopig in, heb het nodig. Aan de andere kant word ik fitter en stap ik later mijn bed in, dus dit zijn goede & positieve sprongen. En dat wandelen?!?! Wandelen kon ik niet meer tijdens mijn bevalling i.v.m. bekkenklachten, wat voelt dat weer goed.

Ik wil weer een beetje in shape komen, want mijn zomerkleren passen me “a me nooit niet” dus ben vanaf vorige week begonnen. Absoluut niet lijnen, maar gewoon weer gezond eten en proberen regelmatig te eten. De zakken drop en repen chocolade blijven netjes in de supermarkt, er ligt wat meer groenvoer in de koelkast en beweeg goed door te wandelen. Straks weer een baantje zwemmen, maar alles op zijn tijd.

De kraamvisite loopt en we zitten voorlopig in de weekenden gebakken, heel leuk, maar toch soms vermoeiend. Het is pittig, maar het is echt waard en als ik naar ons kleine moppie kijk, is mijn dag weer snel goed. Erg bijzonder, voor haar, voor haar ga je door, ga je toch naar buiten. Als ik zo’n dag had gehad als vandaag zonder ons kind, had ik binnen gebleven en weet je .. het maakt geen flaus aus of ik nou binnen of buiten ben, vermoeid was ik toch. Het geeft me ook echt weer eyeopeners, dus leer, ik leer iedere keer weer. Mooi!!! En fijn!!

Morgen weer een dag, morgen weer een dag met ons lieve meissie. Ik kijk er naar uit, maar nu even rust, opladen en hopelijk een goede nachtrust. Dat doet wonderen! Een fijne avond allemaal.

Liefs,
Sjanie