Een bak energie heeft de avond met vriendinnen gekost maar oh wat was het weer leuk. Ik ben dan ook ik, ben mezelf, kan mezelf zijn. Het gaat met een lach & vaak met een traan want we gaan ver terug. 

Gisteren over de periode gehad van mijn infarct, wat de vriendinnen deden toen ze het hoorden. Het is al 10 jaar geleden maar toch lijkt het op de dag van gisteren. Het is fijn om óók dat te kunnen delen ipv van mannen, wijn & piemels 😂

Er staan wat dingen op de planning deze week dus vandaag rust, rust in mijn pyjama, in & om bed. Mijn mama is jarig en ze geeft zaterdag een feest, ze wordt 65. We gaan op haar verjaardag even gezellig eten. Kapper, lesje Pilates, Ieni mini gym, gezellig lunchen met mijn schoonouders, feestje ma en hapje eten. De week is goed verdeeld en ik ga er niets meer bij doen. 

Vanmorgen met manlief gekletst en dat ik zei: “het is ook niet niks voor jou om iedere keer rekening te houden met dingen doen.” Hij zei, heel lief: “dat is niet nodig want ik vind het voor jou het ergste.” Het is iets, dat ik altijd iedereen “tot last ben.” Het moet soms gaan op een manier wat eigenlijk helemaal niet bij me past….maar ik moet. Ik moet dingen aanpassen om te blijven functioneren en zorgdragen voor onze kleine meid. 

Ik voel me iig beter als 3 weken geleden, maar ik ben nog niet op mijn oude level. Het geeft niet, ik geef het de tijd…tijd om tot rust te komen, tijd om na te denken “hoe verder” want zei vanmorgen tegen manlief dat ik me eigenlijk niet meer zo wil voelen als de afgelopen weken. Tenminste de dingen die ik in hand heb. 

Verschillende emoties zijn aan bod gekomen de afgelopen weken van boosheid naar blijheid, van verdriet naar intens gelukkig zijn. Het is veel maar ik ben blij dat ik dit mee mag maken, met strubbelingen wellicht, daar deal ik mee & daar dealen wij mee. Ik ben niet alleen….je hebt het samen. 

Ik ben een dolgelukkige moeder, een gelukkig mens met een hele fijne kring om mij heen. Ze laten me, ze laten me in mijn waarde om wie ik ben. Nu ik nog, nu ik nog vrede sluiten met mijzelf. Met een moeder met NAH, die het net even iets anders moet gaan doen. Een uitdaging, ik hou van uitdagingen. 

Fijne zondag!

Liefs,

Sjanie