Even bijkomen en (helaas) niet van het lachen. Ik heb een behoorlijke terugval en loop achter de feiten aan. Had ik het etentje met de meiden niet moeten doen? Niet naar de verjaardag van mijn moeder moeten gaan? Kopje thee bij een vriendin laten schieten? Ieni minie gym voor Lina laten zitten? Ja had misschien allemaal slim geweest maar ik leef, wil leven. En ja ik weet dat het niet kan, zoals ik graag zou willen, maar dat kleine beetje, dat moet toch wel kunnen?
Onze kleine meid is ziek geweest, bijna 40 graden koorts en schrik je toch als ouder. Het was ook de eerste keer voor ons, haar waterige oogjes, hangen tegen mama, huilen, de hazenslaapjes….gisteren was ze koortsvrij en merk dat ze vandaag weer in haar goede hum zit.
Onvoorzien, een kind is best onvoorzien en zij leidt. Zij leidt mij de dag door, we hebben vaak lol & plezier maar de afgelopen week was het minder. Nu is deze mama ook grieperig en doodmoe. Wat doe je dan??
De afgelopen dagen weinig gedaan, alleen het noodzakelijke. Wasje draaien, eten koken, boodschappen laten bezorgen, veel thee drinken, onder een dekentje op de bank en mee liggen. Als de kleine op bed is, lig ik ook.
Mijn pa kwam gisteren langs en maakte zich zorgen, ik zie er inderdaad niet echt florisant uit. Manlief zei gister: “je ziet er afgepeigerd uit.” Zo voel ik me óók, doodmoe…de kleine meid is gisterenmiddag naar mijn ouders gegaan, zodat ik even kan bijtanken, een nacht & een dag. Voel ik me schuldig? Heel eventjes, maar de moeheid wint. Vannacht wederom geen goede nacht gehad. Ben ik nou zo overprikkeld? Kan wel janken van de moeheid.
Ik moet bijtanken, bijkomen … dat gaat me natuurlijk niet lukken in één dag. Maar wel even lucht, even slapen, voor slapen, bijslapen, gewoon rust. Het weekend ook niets, naast de dagelijkse dingen. Het is genoeg, dat is genoeg.
Gelukkig vinden opa en oma het leuk dat Lina komt logeren, ik word er een leukere persoon van als ik even kan toegeven aan mijn moeheid. Dat hou ik voor ogen, voor ons & voor mijzelf. Geen schuldgevoel, geen “ik doe haar tekort” … alleen heb ik dat stiekem toch. Zal wel “moeders” eigen zijn 😉
Liefs,
Jeannette
Mama mist je .. kleine ❤️
Mijn hersenspinsels 
Het word wel een beetje een saaie reactie maar werderom zo herkenbaar!
Wat is lina een knappert zeg! 😍
Hang in there schatje! 💋😚
LikeGeliked door 1 persoon
Saai? 😉 Thank you lieverd ❤️
LikeLike
Je slaat de spijker op zijn kop als je zegt, dat als je soms voor je zelf kiest gewoon maar even dat je dan een veel leukere mama bent. Heb ik ook wel eens hoor, mijn hoofd loopt over en vermoeidheid slaat toe. Dan heb ik het idee dat ik de hele dag alleen maar loop te zeuren op Bram… niet leuk voor hem en voor mij.
Dus lieverd, chapeau dat je ook als moeder zijnde soms even je eigen tijd pakt. En ik geef Susan helemaal gelijk, wat is ze knap!
LikeGeliked door 1 persoon
Ah dank je wel lieve Natas!! ❤️
Ja die strijd in mijn hoofd dat ik graag wil zorgen en verzorgen maar ook dat ik nu even te moe ben….ben super blij met mijn ouders! Even lucht. 😘
LikeLike
Heftig kan die moeheid zijn he! Energie is een blijvend ‘dingetje’.
Ik heb een ander nieuwsgierigheids-vraagje; ben jij volledig afgekeurd? Ik zit namelijk nu, 4jaar na m’n ongeluk, in de UWV-bezwaar-molen. Ben zo benieuwd hoe lotgenoten in dezelfde leeftijdscategorie zijn beoordeeld.
Als je er niet wat over kwijt wil, uiteraard ook prima. 🙂 Bij-tank-ze!!
LikeGeliked door 1 persoon
100 % afgekeurd Marjan….was heel duidelijk dus geen perikelen met het uwv gehad over mijn afkeuring. Ik hoop dat ze bij jou óók de goede beslissing gaan maken! Stel de vraag op FB … NAH jongeren. Daar zijn veel mensen die in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten. Daar kan je misschien wat tips vragen. Sterkte hiermee, want leuk is het niet!
LikeLike
Dank voor je reactie. Fijn dat het bij jou geen issue is geweest.
Ik zit niet meer op Facebook (iets met prikkels 😉 ), maar zal eens met een ander op de site kijken.
LikeGeliked door 1 persoon