Verstand versus gevoel … herkennen jullie dit? Hoofd versus hart! Je hoofd zegt: “dit is verstandig!” “Dit is juist nodig om bij te kunnen tanken.” “Dit is sterk van je. “Het is een dappere keuze.” “Het is goed dat je toe geeft, dat je het wilt toegeven en dat je het durft toe te geven.” “Het is goed waar ze nu is.” “Jij kan opladen, bijtanken, jij kan bijkomen, je rust pakken en slapen.”

Mijn hoofd is best verstandig! Toch? Ja zeker .. maar daarentegen huilt mijn hart, huilt mijn moederhart zoals ze dat tegenwoordig noemen. Mijn hart huilt als ik mijn dochter achterlaat bij opa & oma. Ik weet dat ik er goed aan doe en hou mezelf voor ogen dat het niet voor altijd is. Het is tijdelijk, het is een tijdelijke en tegelijkertijd óók een hele fijne oplossing. Ze heeft het goed, ze is blij, ze is enthousiast, ze doet haar ding, net zoals thuis. Mijn ouders vinden het fantastisch om wat meer op te passen en ze krijgen energie van dat meisje.

Dan mijn hart .. hart versus hoofd. Mijn moederhart huilt. Faal ik als moeder zijnde? Is mijn schuldgevoel terecht? Moet ik mezelf eigenlijk schuldig voelen? En het meest pijnlijkste gevoel is: “hier hebben ze me voor gewaarschuwd.” Mijn hoofd antwoord op mijn “hart-vragen.” Mijn hoofd antwoord: “nee meissie, je faalt niet, het ziet je nu gewoon even niet mee.”

Mijn hoofd heeft gelijk, mijn hoofd zegt: “het is zoals het is!” “Het is nu zoals het is .. en niet voor altijd.” Leven in het nu, leven op het moment, leven per dag, misschien nu wel per moment, per uur en niet te ver vooruit kijken. Hart versus hoofd. Hart wil meer, het hart wil veel meer .. maar mijn hoofd zegt: “stop!”

Het is goed, het is fijn, nee het is superfijn dat het zo kan. Ik kan op de dagen dat zij bij opa & oma is én opladen én aan “ons” werken. Wat bedoel je met ons? Dat vraag jij jezelf af….ik ben aan het werk, aan het werk om het weer op de rit te krijgen. En óók dat gaat niet snel genoeg voor me, maar ik gun mezelf de tijd en de rust, wat ik echt niet makkelijk vindt.

Het weekend voor Kerst, wat ga je dan doen? Wat ik ga doen? Hier wat tips die ik gebruik voor mijn eigen “pre party” voor de kerst:

• Je plant de dagen niet vol en eigenlijk is het verstandig om deze dagen gewoon “leeg” te laten. Zeker als je beide Kerstdagen iets op de planning hebt. Meestal is er én een familie én een schoonfamilie. Ik heb dus niets en hou me rustig!
• Zorg voor een “lege mind” dus een leeg hoofd .. ga wandelen of stap op de fiets. Ik heb een heerlijk eind gefietst met mijn dochter.
• Zorg dat je de voorbereidingen aan iemand anders kan overlaten of zorg voor hulp. De voorbereidingen heb ik zelf aan iedereen overgelaten ..
• Veel kinderen om je heen? Pak die lange douche .. en juist die extra lange douche. Zeep je extra eng, neem een masker en laat al je stress in het doucheputje stromen.
• Is je Kerstoutfit schoon en gestreken? Hang deze dan al vast klaar .. en ook voor je kids. Enne .. ook de schoenen & accessoires.
•  Maak afspraken met je partner en vooral met jezelf. Hoe laat zijn we aanwezig? Hoe laat gaan we weg? Dus de duur, de tijd van je activiteit. Kijk goed hoe je, je voelt op beide kerstdagen.
• Maak concessies voor jezelf .. laat de was voor wat hij is en bedenk goed: “wat is belangrijk voor mij & mijn gezin?”

Als ik met beide Kerstdagen erbij wilt zijn, wat ik graag wil, moet ik ergens concessies doen. We gaan naar mijn schoonfamilie & naar mijn ouders. De tijd, de duur, de duur van de Kerst korten we in. Alhoewel de dag nog steeds 24 uur telt, korten wij de “feestelijkheden” in.

Daarnaast blijft Lina op maandag, dus op 1ste kerstdag, slapen bij mijn ouders. Een grote concessie, hart versus hoofd, gevoel tegen verstand. Een grote huilbui, twijfels en daarna de vastberadenheid. Zo gaan we het doen, zo kunnen we proberen om erbij te zijn, zo vergroot ik mijn kansen… maar ja … dat hart ….. ik probeer het een positieve draai te geven. Manlief & ik gaan weer een keertje samen ontbijten. Ik denk dat ik een fles koud ga leggen voor een champagne ontbijt.

Ik wens jullie fijne kerstdagen, met een hapje, drankje maar bovenal met balans, balans van jouw activiteit en zorg voor wat meer rust. Zorg dat er een kamertje is waar jij je even kan terugtrekken. En ja .. er is altijd wel een kamertje .. maar doe het .. het is echt even lekker om een beetje bij te tanken. Enne .. denk aan de Kerstman: “ho ho ho!” 

Liefs,

Jeannette