Daar sta je dan …

Hupsakee .. hop in het nieuwe jaar 2018. De eerste week van 2018 is alweer bijna voorbij. We hadden vakantie, manlief had vakantie, dus ik heb me heerlijk even wat teruggetrokken van mijn telefoon, social media en de laptop. Geen blogs geschreven, weinig gereageerd op berichten op Facebook, laptop weinig tot niet gebruikt, geen foto’s op Instagram gezet, opdracht voor “Verder met hersenletsel,” opgeschoven naar de 2de week van januari, niets gekocht online (heel knap), minder dingen gezocht etc.

Een blog die Kesty (lotgenote met NAH = Niet Aangeboren Hersenletsel) heeft geschreven, heeft me weer wat bewuster gemaakt. Ik was er al mee bezig, om minder op mijn telefoon te doen. Ik pak hem “te snel” omdat het soms te makkelijk is om even iets te zoeken, het weerbericht te bekijken, een spelletje te doen, Facebook/Instagram checken etc. Dat kleine schermpje brengt alleen niet zoveel goed, behalve het antwoord van de vraag die ik op Google heb gevonden óf de leuke foto op Instagram. Deze blog is een aanrader, het is wederom wéér een bewustwording, een eye opener. Voor iedereen, dus niet alleen voor mensen met NAH! Ik denk wel dat het een keertje slim is om jouw telefoongebruik eens onder de loep te nemen.  Je kan de blog lezen van Kesty lezen op:  “radicale 30 dagen digitale detox”

2018 … ik heb al wat voornemens in mijn hoofd en vooral voornemens die voor mijn gezondheid goed zijn. Voornemens, waar ik al wat aan doe, voornemens waar ik al mee bezig ben geweest in 2017 en deze wil voortzetten. Wat dan Jeannette? En natuurlijk ben jij rete nieuwsgierig!!

Wat zijn nu mijn goede voornemens??? Daar komt ie: 

  • in goede balans komen tussen gezin, familie & vrienden
  • 1 x per week naar Pilates gaan om sterk te worden en te blijven
  • blijven wandelen met (en soms zonder) Lina
  • de zwangerschapskilo’s … (en de rest) aanpakken met hulp van Weight Watchers
  • schrijven op mijn blog en deze delen op Facebook. Daarnaast óók schrijven voor Hersenstichting en Verder met hersenletsel

Ik wil eigenlijk meer, maar ik bekijk mijn lijstje en ik vind dat het eigenlijk wel genoeg is. De “lat iets lager zetten” is ook mijn motto van 2018. Ik wil meer en dat wil ik veranderen in het positiefs. Ik ben blij, met wat ik kan, want dat is al heel veel. Het is een best lijstje, met uitdagingen, uitdagingen die soms lastig gaan worden, uitdagingen waarbij het de ene dag beter gaat, als de andere. Mild, lief & zacht zijn voor mezelf.

De grootste uitdaging is onze dochter, zij gaat zorgen voor veel onvoorziene omstandigheden. Daarom balans, maar daarnaast ook nog een beetje extra ruimte gaan creëren, dat mijn energie niet helemaal op wordt geslokt op één dag, want bij een slechte nacht loop je al achter de feiten aan. Er zijn dingen veranderd, ik heb al wat dingen veranderd met hulp én soms zonder hulp, deze geven rust en rust zorgt weer voor meer balans.

Mijn veranderingen: 

  • maaltijdplanner gemaakt voor het avondeten
  • de slaapjes van Lina een beetje kunnen sturen. Lina slaapt nu meer in de middag als in de ochtend.
  • een agenda gekocht bij “home work time”
  • Lina is tijdelijk wat meer bij mijn ouders, dit is niet voor altijd, maar om even weer goed op orde te komen
  • met Lina haar rustmomenten, ook mijn rustmomenten pakken

Daarnaast wil ik ook tijd creëren voor ons, manlief en ik. Even iets leuks doen en dat kan zijn een stuk wandelen maar ook een keertje uit eten of naar de sauna. De tijd voor manlief & Lina, quality time met dochterlief en dan heb ik even “me time.” Mijn eigen tijd wil ik straks vullen met een keertje bellen of een bakkie thee leuten met een vriend of vriendin. Kortom … genoeg plannen, maar geen haast, geen druk. Leven van dag tot dag en sterker nog leven van moment tot moment.

We komen er wel, ik kom er wel weer bovenop. Het gaat langzaam, maar het is goed dat het langzaam gaat. Ik heb de tijd om dingen te overdenken, hoe ga ik het anders doen om niet meer in deze situatie te komen? Een goede vraag met best veel antwoorden. En deze antwoorden, zijn aanpassingen, toepassingen aan een leven met mijn gezin. Mooi zeg, mijn eigen “helikopterview.” Fijn dat ik het zó weer kan bekijken.

Fijne zondag en sluit je 1ste week januari goed af, op jouw eigen manier.

Liefs,

Jeannette

4 gedachtes over “Daar sta je dan …

  1. Mevrouw Rijpstra
    Mijn naam is Kees Ruizendaal uit Woerden Ik ben mantelzorger voor mijn vrouw met hersenletsel . Ik lees graag u blog.s Ik zit in het provinciaal bestuur van de patiënten vereniging Hersenletsel .nl regio Utrecht/gooi Ik heb vorige week ons magazine bij u in de bus gedaan . ter kennis maken Mijn vraag is heb u er bezwaar tegen dat ik u blog.s die mij aanspreken op een vereniging avond voor te lezen en uit te diepen met andere getroffene lotgenoten . Er zit zoveel herkenning in u blog.s ik hoor wel Gr Kees Ruizendaal

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie