Wat carnavalskrakers & een (buik)virus!! Het eerste heeft mijn vakantie goed gemaakt, ik was weer even ik, eventjes weer mijzelf. Het laatste, tsja … was een domper. Echt een domper omdat we de vakantie zo nodig hadden. Even rust van het “normale” leven met huishouden & de verplichte afspraken.

Even iets leuks, quality time met z’n drietjes, met het gezin. Lekker zwemmen, wandelen en leuke dingen doen … dit viel wel een beetje in het water.  Diarree, overgeven, keelpijn & flinke snotneuzen en als je daarnaast de slapeloze nachten erbij optelt was het hele feest compleet.

Ik ben zo aan het vechten om terug te komen uit mijn terugval en aan de andere kant heb ik soms geen kracht om te vechten. Het is een tijd geweest van pure overvraging van mezelf, dan de totale uitputting, de mentale klap wat een zogenaamde “burn-out” heet. Het grote gevolg en de eeuwige strijd met mijn NAH (Niet Aangeboren Hersenletsel) én vergeet niet met mezelf. Ik heb een positieve vechtersmentaliteit, zo van “niet lullen, maar poetsen.” Het is mijn karakter en tel daar mijn NAH bij op, dan is uitkomst probeer binnen je grens te blijven.

De verwachting van een weekje vakantie, was om een beetje tot rust te komen. Ik heb met manlief een gesprek gehad en de vraag: “was mijn verwachting te hoog?” Je neemt het mee, hoe je, je thuis voelt, neem je ook mee ergens anders naar toe. We hebben gewoon dikke, vette pech gehad. Het zijn vooral de onvoorziene dingen, wat nog niet in mijn energiebalans past. We hebben er uiteindelijk wel iets van gemaakt. Hoe dan? Dat lees je hieronder.

Daar staat je dan op zaterdagmiddag, midden in Overijssel. De eerste carnavalsoptocht in Nederland. Daar sta je dan, helemaal in je sas, te dansen op straat, rondom de kinderwagen. De liedjes als “liever te dik in mijn kist, als een feestje gemist” en “hallo allemaal, wat fijn dat je er bent” vliegen om je oren.

Eventjes ben je er weer, eventjes weer voel je, je weer de oude, met in de ene hand een flugel en in de andere hand een ratel. Het duurde ongeveer 30 minuten, even een half uurtje uit je dak. Lina vond het prachtig….genoten van ons meisje, de uitbundige verklede mensen en de carnavalkrakers.

Ik was kapot, ik was moe daarna en uiteindelijk werd ik helemaal niet lekker. Mmm…zal het dan toch wéér teveel van het goede zijn geweest? Nee! Manlief kreeg er óók last van. Als ik zeg “buikvirus” hoef ik niet vertellen in welk klein kamertje van de bungalow we hebben vertoefd toch? Mooi zo! De eerste paar dagen waren “shit,” letterlijk, ook bij onze kleine meid. Wij waren deze week dé hoofdsponsor van “Pampers” en daarnaast kwam er een snotneus, een zeer oor & keelpijn te pas bij Lina & manlief.

Oké … en nu dan? Dat vraag je, je af. Om je eerlijk te zeggen, wilde ik naar huis. Thuis ziek zijn, tussen mijn eigen spulletjes in mijn eigen bed. Aan de andere kant wilde ik er toch iets van maken met mijn gezin. Uiteindelijk zijn een paar uurtjes Deventer, Almelo & in het bos geweest. Deventer een aanrader! Super mooie stad! We hadden natuurlijk prachtig weer, koud, maar mooi.

Mijn volgende blog wilde ik schrijven op “vakantie met een baby.” Het is niet de week geweest wat in een perfect voorbeeld valt, maar het kan wel realistische zijn. Je kan natuurlijk overal ziek worden dus óók op vakantie. Ik had een lijstje gemaakt, wat ik mee zou nemen en een portemonnee, want als we iets niet bij ons hadden, kan je het altijd weer kopen.

Wat waren de voordelen van een weekje weg?

• ieder zijn eigen slaapkamer, Lina & wij.
• huisje had luxe zoals een bad, een sauna & een zonnehemel
• zwembad bij het park (zijn wij helaas niet geweest)
• de bedden waren opgemaakt
• geen verplichte afspraken … alleen “wij”
• veel in de relaxstand gezeten/gelegen
• Lina heeft veel uitgeslapen, zodat wij ook een uurtje langer konden blijven liggen

Over het nadeel wil ik niet teveel uitweiden want dat was puur dat we alle drie in de lappenmand hebben gezeten. We zijn een dagje eerder weggegaan, maar dat was goed in de omstandigheden waar we inzaten. En oh ja…de enorme was na een hele week vakantie, (waar ik tegenop zag), viel reuze mee. We hebben vooral in de joggingbroek of pyjamabroek gezeten. Een heel groot voordeel.

We hebben er maar dit weekend aan vast geplakt, in de relaxstand, aan de oplader, voorbereiden op volgende (werk)week en bijkomen …. van de vakantie.

Fijn weekend allen!

Liefs,

Jeannette

Ps. een “pittig” restaurant in Deventer … 😉