En dan is ze ineens … 2!!! In één maand, in één dag, in één moment en in één flits. Gisteren is onze dochter 2 jaar geworden. Ik kan wel heel cliché gaan vertellen, dat het voelde als de dag van gisteren dat ze geboren werd. En eigenlijk wil ik dat ook schrijven, maar ik hou mezelf tegen. De meeste moeders weten waar ik het over heb, maken hun bevalling nog een keertje mee en rollen nog even door haar emoties van die dag.

Ik slik mijn tranen weg, van geluk en oh ja .. ook een beetje van de moeheid. Mijn emoties komen gewoon wat harder aan als ik moe ben, maar ja bij wie niet die moe is. Daarnaast zijn mijn emoties iets heftiger en soms oncontroleerbaar. Terugkomen op gisteren, onze dochter heeft de dag van haar leven gehad. Alweer? Ja, alweer! Of hebben wij, als ouders, zo kunnen genieten en projecteren we dat op ons kind? Geen idee, maar zo voelt het.

Een feestje, een verjaardag, een bezoekje vergt wat meer energie van mij. De afgelopen maanden kan ik me weinig permitteren, omdat dochterlief bijna iedere week ziek is geweest. Daarnaast is het voor iedere ouder tropenjaren in het begin. Dat besef ik me goed, maar voor mensen met hersenletsel lopen al achter in hun in energie. Dan is het dweilen met de kraan open en proberen je hoofd boven water te houden. Gisteren was een uitzondering, want ze wordt maar één keer 2 jaar!

Hoe dan? Hoe vier je een verjaardag als je minder energie hebt? 

Ik heb het vooral in stapjes gedaan, in stukjes. Iedere ouder is vaak druk met zo’n grote dag. Je bent meer bezig met de voorbereiding als dat de uurtjes van de verjaardag duren. We hebben de boodschappen besteld, 2 grote pannen groentesoep gemaakt, kant en klare hapjes voor in de oven en voor de kinderen kant en klare poffertjes. En we hadden fijne hulp op de dag zelf!

Daarnaast hadden we opvang voor dochterlief geregeld. Een nachtje slapen bij opa en oma zodat wij ons handen vrij hadden om dingen voor te bereiden. En wat heel belangrijk is geweest, dat ik dit in alle rust kon doen. Dus ik kon óók mijn rust pakken in plaats van mijn aandacht moeten verdelen aan een vrolijke dreumes. Daag dubbeltaken! 

Een dag na een feest, betekent voor mij rust, maar voor vandaag heb ik een kleine uitzondering gemaakt. Ze mocht namelijk trakteren bij de kinderdagopvang en wij mochten daarbij zijn. De traktaties had ik, samen met mijn moeder, 3 weken geleden al gemaakt. Het trakteren duurde totaal 20 minuten. Ik stapte gewapend met mijn oordopjes en een wazig hoofd het lokaal binnen. Met mijn grootste glimlach op mijn gezicht heb ik echt genoten van onze meid.

Vanmiddag wordt ze opgehaald door opa & oma. Goed gepland, om voor mij de rust om een beetje bij te komen. Ik heb 2 aardige onrustige nachten gehad. Wat ga ik doen vandaag? Ik ga vooral mentaal ontspannen. Vooral in stilte. Beetje koken, beetje wassen, beetje buiten bezig zijn, dus gewoon lekker rommelen. Ik hou ervan, klinkt gek hè? Op mijn eigen manier ga ik ontspannen. Tussendoor een bammetje, een kopje thee en ik heb er zin in. Zin om even alleen te zijn. Te ontprikkelen en na te genieten van een fantastische dag. 

Heb jij nog tips voor een verjaardag vieren?

Liefs,

Jeannette