Blij ei is de titel van deze blog, eigenlijk moet het zijn “blije eieren!” Manlief, onze kleine muppet en ik … zei de gek. Zondag, gewoon zondag, niets bijzonders maar het maakt het wel bijzonder. Onze kleine meid is inmiddels bijna 2 weken geleden geopereerd.

Het was pittig, óók door wat gezondheidsproblemen met mijzelf. Het was hectisch, met weinig slaap, vooral in de nacht en onze wallen waren tot onze ballen en manlief zei: “ik zie eruit als 100.” Dus dan weet je de staat. 😉 Vandaag, juist vandaag, op een zonnige zondag, zijn we er weer. Althans dat denk ik.

Door een aardige nacht en gisterenmiddag 2,5 uur te hebben geslapen, slaat mijn enthousiasme weer aan. Dat is leuk, dat is lekker en vooral fijn. Het is maar één nacht, dus ik pak juist wel even mijn rust met mijn meditatie moment. Ik merk dat ik vol plannen zit, even eten bij die, even daar langs gaan, even dat op gaan ruimen/uitzoeken ….. ho stop, op de rem.

Even flink afremmen en mijn fladderende, enthousiaste karakter, het grenzeloos zijn, even remmen. Juist nu! Het is nu, dus ik geniet van vandaag, van mijn eigenwijze, vrolijke meisje en plan zo weinig mogelijk. Morgen of overmorgen kan het gerust weer anders zijn. Belangrijk is, de basis, goed te functioneren in mijn basis en daar neem (moet) ik de tijd voor.

Herken jij dat? Bij één goede dag dat je weer vol plannen zit of werkt het voor jou anders?