Het feit dat je moe bent óf juist heel moe ben, betekend (helaas) niet dat je kan slapen. Dit heet overprikkeld. Overprikkeld komt door teveel impulsen van buitenaf, maar ook zeker van binnen. Van binnen bedoel ik: “in jezelf.”

Ze noemen het interne prikkels of inwendige prikkels. Dit zijn vooral je gedachten en hier naar handelen of juist niet. De twijfels, zal ik wel of zal ik niet. Of je emoties, die flink uit de hand kunnen lopen als je hersenletsel hebt. Je kan ontploffen, driftig worden, dus totaal je woede niet kan beheersen. Je verdriet, de chronische rouw en dan de eeuwige vermoeidheid waar je altijd rekening mee dient te houden.

Nou genoeg ellende en gezeik want de interne prikkels komen namelijk ook van blijheid, je enthousiasme, je drijfveer en je bent uitgelaten van iets waar je zin in hebt. Een soort vlinders in je lijf, je lijf barst van de leuke spanning want ja….ik heb zoveel zin in onze vakantie.

En daar lag je dan gisterenavond, woelen van de één naar de andere zij. Wel een slaapmasker op of juist niet, want de elastiekjes irriteren mateloos op mijn huis. Alles staat op hoogspanning, geluid komt harder binnen, het licht is verduisterend en mijn huid is overgevoelig zodat ik er niets op kan hebben.

Vandaag, een nieuwe dag, de eerste echte vakantiedag. Er is hier een super gaaf zwembad, ik ben een waterrat en hoe graag ik ook wil, wint (gelukkig) mijn verstand. Vandaag maar niet tussen tientallen kinderen zitten, het schateren van plezier of alleen maar aan het janken zijn in het al hol geluid van een zwembad.

We gaan lekker naar buiten, het is hier prachtig, de kleuren van de bomen en de geur van de dennenbomen. Beetje verkennen, dochter lekker buiten spelen en wij genieten …. de zon komt lekker door dus het belooft een mooie dag te worden.

Wat doe jij als je overprikkeld bent?