Dat …. dat ben ik! En in combinatie met hersenletsel is dit niet echt een gouden combi. Ik kan natuurlijk alles, ik wil alles, het zelf blijven doen en vooral mijn onafhankelijkheid niet kwijt raken. Stukje bij beetje, leer ik dat het niet erg is om hulp te aanvaarden. Het maakt mijn leven nét wat simpeler.
Overal controle over willen houden, lukt niemand, geloof me maar! Waarom zou ik er wel naar toe willen streven? Ik, ik en mijn hersenletsel. Juist is hersenletsel onvoorspelbaar en soms juist niet. Weet je dat je moet incasseren, dat je moet herstellen of bijkomen. Net wat meer als een ander en ik moet het anders doen. Met zo min mogelijk prikkels, thuis, mijn basis.
De zomer is nu echt voorbij geloof ik, de herfst nadert en ik besef heel goed dat ik afgelopen herfst en winter zo mijn best heb moeten doen om mijn kop boven water te houden. Zou het nu anders zijn? Ik hoop van wel! En ik vertrouw op mijn eigen kunnen, wat ik heb geleerd het afgelopen jaar en juist om mijn leven wat simpeler te maken.
Wat is er dan veranderd vergeleken met de vorige herfst?
- Lina gaat nu 2 dagen naar de (kinder)opvang
- Ze is altijd 1 nachtje/dag per week bij opa & oma
- De grote boodschappen worden bezorgd
- Woensdag en vrijdag plan ik helemaal niets, dit geeft me erg veel rust. We zien in de ochtend wel wat de dag brengt.
- NAH professionals (een persoonlijke begeleider) start over 2 weken thuis
Dit zijn wel de grootste veranderingen. Vooral praktisch, maar ook mijn mindset. Ik probeer het iets simpeler te maken voor mezelf, zodat we samen een zo leuk mogelijk leven kunnen leiden. Hersenletsel draag ik, maar mijn gezin, familie en vrienden zien mij soms worstelen en leven mee.
Mijn hersenspinsels 
He Jeannette, wat fijn dat je zoveel dingen hebt kunnen organiseren! Wat is dat precies, de NAH professionals?
Voor mij is de grootste verandering denk k wel dat voor de NAH zo snel kon schakelen tussen activiteiten en gewoon veel aankon. Nu ben ik maar n schaduw van mezelf wat dat aangaat, traag door n lange verwerkingstijd van info in mn koppie en zo snel overprikkeld en ‘overstuur’ door alles om me heen. De wereld draait door en ik sta stil, zoiets;)
Aan de andere kant heb ik wel de nuchterheid om t allemaal te laten schieten, te focussen op dingen die ik echt wil en dan kan ik me bij vlagen zo ‘zen’ voelen.
LikeGeliked door 1 persoon
Kijk maar eens op hun site! Het is iemand die thuis komt, die je begeleid in je dagelijkse dingen.
Ik negeer het soms…ga ik over mijn grens maar ik krijg m dubbel en dwars terug. Ik herken jouw “lange verwerkingstijd.” De file, de uitputting en het opgebrand raken.
Goed dat je soms ook zen kan zijn! Ik ook!
En idd …. het glas is halfvol i.p.v. halfleeg. Bedankt voor je reactie ❤️
LikeLike