Alweer 1 december, potjandikkie wat gaat 2020 weer retesnel! Het is niet een jaar geweest van “time flies when you having fun” toch? Het gekke is dat ik hier best goed op functioneer, om niet te hoeven na denken over de afzeggingen die ik moet maken.
Dit weegt wél weer op tegen het continue schakelen van situaties in het gezin zoals: man verkouden, Corona testen, dochter verkouden dus niet naar opa’s en oma’s, man thuiswerken of nee toch maar niet. Deze situaties kosten energie, het schakelen, het omschakelen van iets wat in je hoofd zó gaat, maar uiteindeljk anders wordt.
Ik moet zeggen dat dit ook een beetje in m’n aard is, maar sinds m’n hersenletsel is dit een stuk erger geworden. Ik krijg soms een error in m’n hoofd en daar kan ik niets aan doen. Toch? Ik heb gedeeltelijk gelijk, maar toch kan ik mij voorbereiden omdat deze situaties de afgelopen maanden teveel naar voren komen.
Hoe dan?? Ik zorg dat er een plan B voor handen is. Plan A gaat niet door, dus we gaan door naar plan B. Dit is natuurlijk niet altijd uit te voeren, maar ik merk dat de gedachten dat ik plan B kan uitvoeren dat ik meer op m’n gemak ben. Dus dat is een veel prettiger gevoel als continue de Piet Paniek in mezelf voelen.
Gisteren heb ik een pijnblokkade gehad voor m’n rug want de zenuwpijn was soms niet te harden. De zenuwpijn is weg en heb napijn. Manlief vroeg vanmorgen: “en? Valt het mee of tegen?” Mijn antwoord daarop was: “het valt mee want ik had hier rekening mee gehouden.” Dus plan A is: “ik heb helemaal geen pijn” en plan B is: “de kans dat ik napijn heb is aanwezig.”
Deze gedachten, maken het zachter, maken het meer behapbaar. En dan ben ik dankbaar voor mijn coach van NAH professionals die mij toch iedere keer iets leert. Ik ben bereid om beter te worden, niet van m’n hersenletsel, maar om er nog beter mee om te gaan. Er zijn kleine foefjes wat het leven wat makkelijker maakt, dat het gaat over mijn leven en niet overleven. Balans, dat is de focus in mijn leven, maar ook om het even los te laten soms en het dan weer stevig vast te pakken. Zo blijf ik, zo leef ik en het is goed zoals het is ❤️
