Wat een weken … we vallen van het één naar het andere. Het was pittig, nee het is nog steeds pittig. Mijn hoofd is nog boven water, maar moet daar soms alle zeilen voor bijzetten. De ene week denk ik, het word wat rustiger, maar iedere week gebeurt er wel iets waardoor de planning in de water loopt.

Ik zal een opsomming maken, dan heb je een idee waarom dit gebeurt. Het continue schakelen door de onvoorziene situaties. Corona doet dat daar serieus nog een hele grote schep bovenop.

• Mama heeft een paar hartinfarcten gehad, gelukkig overleefd, maar met 4 stents. Ze heeft daar een enorme terugval van gehad. We zijn zo dankbaar dat ze er nog is.
• Lina heeft continu oorontstekingen en hierdoor is ze veel verkouden. Daardoor mag ze óók niet naar school. Wederom een bezoekje gehad bij de kno arts en ze mag over 3 weekjes voor nieuwe buisjes.
• De werktijden van m’n man veranderen continu, eigenlijk bijna iedere week. Dit is voor hem overmacht, maar óók mijn planning gaat hierdoor in de war. Lees: schakelen.
• De laatste schoolweken zijn pittig, ze gaan nog even dit doen of dat en nog een dansvoorstelling van haar dansen. Gelukkig heb ik dat goed voor elkaar en leg ik dingen klaar van te voren. En ik merk het aan Lina, het is écht tijd voor vakantie.
• Manlief heeft bijna een week op bed gelegen met spit. Hij kon echt niets. Gelukkig gaat dit weer goed, alhoewel hij wel moet opletten met bepaalde bewegingen.
• Mama haar ziekte gaat langzaam achteruit. Ze kookt en doet haar wasje. Ze ligt meer op bed en toch wil ze dingen die ze zelf kan doen, in haar hand houden. Mijn vader helpt haar en daar ben ik erg blij mee.

Dit is eigenlijk een opsomming van de afgelopen 7 weken. Kortom er is geen rust, ik creëer die overigens wel voor mezelf. En als klap op de vuurpijl moest ik donderdag Lina ophalen, want ze moet in quarantaine. Er is een medewerker van de BSO positief getest.

Daar stonden we dan, voor redelijke klote dilemma. Sorry voor mijn taalgebruik, maar je wordt wel een beetje onder druk gezet. Testen of niet testen? Ik wil dat niet, mijn man ook niet, maar nu ….

Ze kon 10 dagen thuisblijven of bij de GGD test doen vandaag. Nu wordt haar laatste week school door haar neus geboord, want ze mag pas volgende week vrijdag uit quarantaine. Ik heb dus vanmorgen vóór het eerst getest, ze gaf geen krimp en zei in de rij: “ik heb er zin in!” Overigens hoop ik dat we nooit meer voor zo’n beslissing komen te staan en dat ze lekker de laatste week school mee kan doen.

Het is veel en ik raak soms mijn overzicht kwijt. Dan loop ik een dag als een kip zonder kop rond, vergeet ik dingen en laat ik dingen uit mijn handen vallen. Maar hé ik sta er, nog steeds door al mijn eigen maatregelen in te zetten. 😉

Lieve mensen, maak er een fijne zomer vakantie van met iedereen die je lief is. Blijf gezond, maak het jezelf niet te moeilijk en zorg goed voor jezelf. Het blijft cliché, maar zo kan je er ook voor anderen zijn. En weet als je het even niet meer ziet zitten, het wordt weer beter. 💜