Hoe ga jij?

Ik sta weer op standje overleven … zorgen dat ik mijn kop boven water kan houden. Voor de 2de keer Corona, vervolgens gestart met een prednison stootkuur, omdat m’n longfunctie ver onder de maat is, vrijdag uit quarantaine komen en dan zondag een buikvirus krijgen.

Drie nachten de pot omhelst en daarnaast nog onrustige nachten door de prednison. Dus ja standje “veeg me op” staat aan. Vandaag de laatste dag van mijn Prednison en dan hoop ik dat er rust gegund wordt de komende dagen.

Even op adem komen, even opladen, accepteren zoals het nu even is en klaar stomen voor (waarschijnlijk) de nieuwe onvoorziene situaties wat komen gaan.

Het zijn er een beetje veel, maar vooral veel achter elkaar. Dus even rust voor ons, mijn gezin, manlief, mezelf .. ik wil je, ik heb je nodig 🙏🏼 duimen jullie mee?

Ps dit plaatje kreeg ik van een vriendin .. love you long time 💜

Brievenbusgeluk

Laten we samen

Ik voel heel erg dat we dit samen moeten gaan doen, let goed op elkaar, zorg extra goed voor jezelf zodat je staande blijft. Help elkaar waar je kan, waar je de mogelijkheid hebt en laten we het samen doen. Creëer geen angst, geen paniek en probeer rustig te blijven. Doe wat leuks, verzet je zinnen en hou contact met opa & oma, vrienden en familie. Dit kan via de telefoon, what’s up, FaceTimen of Skypen. Ga naar buiten waar het kan, neem of bestel een boodschap voor iemand mee en hou je aan de regels. Ga niet tegen de adviezen in, blijf thuis met een snotneus zodat je ook geen andere mensen kan aansteken, die tot een risicogroep behoren. Maak het thuis zo gezellig en ontspannen mogelijk. Kijk een leuke film, doe een spelletje, desnoods online als je alleen bent en hou contact met alleenstaanden, de ouderen, maar ook de jongeren. Wees lief, blijf lief en vooral mogen we extra lief zijn voor elkaar in deze tijd ❤️

Blijf nog even klein …

Even wat anders, geen blog over hersenletsel, maar wel over iemand die steeds belangrijker wordt voor mij. Iedere dag hou ik een stukje meer van haar en ik besef heel goed dat het niet voor iedereen is weggelegd. De wens moeders, de moeders die hun kinderen al gedag hebben moeten zeggen en de moeders die wel willen maar dat het niet kan vanwege gezondheid problemen. Dat besef … alle liefde naar jullie!! 💜💜💜

Mijn mop, onze dochter Lina. Zij maakt mijn dag en ja ze breekt ‘m soms ook. Over 3 weken wordt ze 3 jaar, 3 jaar in ons leven en wat is het snel gegaan. Mijn meisje, ons kadootje, ons wondertje, want dat …dat is ze 💜

Voor jou …

Deze is voor jou. Voor diegene waarbij hersenletsel net is geconstateerd. Door een bloeding, een infarct, een ongeluk, een val op je hoofd etc. Je gaat nu overleven, je gaat beseffen, je gaat herkennen, je gaat rouwen, je gaat er naar handelen en dan hopelijk aanvaard je het. Jouw hersenletsel.

Het is een pad, een moeilijk pad, een pad met 1000 bochten. Je gaat uit de bocht vliegen, je gaat vallen, maar het allerbelangrijkste is dat je weer opstaat. Je staat weer op met een ervaring rijker, je knokt jezelf weer omhoog. Lieve mensen, lieve vrouwen, mannen en kinderen, jij ja, jij die net de diagnose hersenletsel hebt gehoord.

Jij, je gaat het doen met handvaten van therapie, maar blijf alsjeblieft ook een beetje bij jezelf. Lieve omstanders, geliefden, jullie zijn super belangrijk in het proces. Het proces wat hersenletsel heet. Hersenletsel is er en gaat niet weg. Het kan uiteraard wel wat verbeteren en juist jullie, jullie hebben we nodig.

Dit gedicht is voor jou en ik wens je alle kracht en sterkte. Zorg voor een dosis positiviteit, veel lachen en dan ga je het redden. Creëer zelfspot en wees duidelijk naar je omgeving, doe je niet beter voor als dat je bent. Het is een weg, een pad, het is jouw pad. ❤️