Zo … iedereen de Paashaasdagen weer doorgekomen? Het was bij ons bovenal gezellig. Ik was alleen moe, moe omdat ik een paar nachten niet goed had geslapen. Soms weet ik gewoon niet waarom dit komt, dus ik laat het. Ik laat het om iedere keer redenen te zoeken, waarom ik slecht slaap. Het is nou eenmaal zo.

Vanmorgen werd ik ineens ongesteld (4 dagen te vroeg) en hiervan slaap ik ook altijd een niet helemaal goed. Dus ja … de reden toch gevonden. Zonder er goed over na te denken. Een baaldag, vaak is dat de start van mijn menstruatie en zo … zo start mijn week. Dat laat ik niet toe en wil eruit en vooral omdat manlief nog thuis is. We zijn gaan kijken voor een nieuwe tuintafel & tuinstoelen en we hebben iets gevonden in Amersfoort.Daarna nog een rondje “Loods 5” gedaan, wat een toffe winkel is dit zeg! Schade: 4 leuke zwart, wit kommetjes gekocht.

Mijn dag is nu helemaal goed, want thuisgekomen vond ik deze reactie in mijn mailbox:

“Hoi Jeannette,

Het heeft even geduurd voordat ik er aan toe kwam op jouw blogsite te kijken, maar nu net dan toch gedaan en ook je verhaal gelezen die we meegekregen hebben toen je bij ons kwam. Ik zat ook bij de groep waar je geweest bent en waar je in deze blog over schrijft. Wat ik vooral mooi vond aan je, was je positieve uitstraling, maar ook dat je reeël was over waar je doorheen gaat als je NAH hebt. Je maakte het niet mooier dan het is, dit gaf een gevoel van herkenning, maar door je positieve instelling geeft het ook hoop dat ik er (ook) wel uit zal komen.

Ik ben nog steeds aan het worstelen (en ja, regelmatig ook nog aan het vechten 🙂 ) met wat wel/niet kan en hoe ik mijn energie beter verdeel, wat de signalen zijn, dat ik mij niet aan moet stellen enz. Je hebt zeker goede aanknopingspunten gegeven, dankjewel daarvoor.

Volgende week ga ik weer beginnen met een paar uur werken. Ik heb het geluk dat het een echte re-integratie functie is, dus er zit geen druk op, ik kan het doen zoals ik het aankan. Grote uitdaging om mijn grenzen te voelen en nog belangrijker mij daaraan te houden :-). Jouw woorden dat je ook voor je NAH al makkelijk over je grenzen kon gaan herken ik ook heel erg. Ik denk namelijk dat mijn hersenschudding voor mij een sein is geweest, in de zin van, “je hoort andere signalen niet, dus dan maar wat harder roepen”. En …. pfff ….. het weten wil nog niet zeggen dat je het ook anders kan doen, maar ik weet dat dat nog wel gaat komen :-).

Nogmaals dankjewel voor je verhaal en dat ik hier ook nog beetje mijn verhaal heb mogen/kunnen doen :-).

Groetjes, Colinda (ik zat schuin tegenover je)

Zij is één van de personen waar ik voor had gesproken vorige week. Zie mijn blog van maandag. Hiervoor doe ik het, genoegdoening en voldoening … daar kan geen betaald werk tegen op bij mij. Colinda, bedankt voor je leuke en waardevolle reactie en bedankt dat ik deze mocht delen op mijn blog. Ik wil je veel succes wensen met je re-integratie.

Mooi dat mijn dag niet zo hoopvol & ook futloos begon en dat ik ‘m “energiek” mag eindigen. Lichamelijk moe, maar voldaan in mijn koppie begin ik mijn avond. En weet je wat? Mijn eten had ik vanmorgen al klaar gemaakt dus is een kwestie van opwarmen. Heerlijk! Wat eten we? We eten curry met heel veel groenten .. en voor manlief een stukje kipfilet erbij.

Liefs,
Sjanie