“Tak tak tak….” herken je dat? Of herken je dat nog? Het oorverdovende lawaai van de mri. Ik schreef laatst over m’n nichtje, die op haar hoofd is gevallen met een scooter ongeluk. Zie hier: https://herzenspinsels.wordpress.com/2016/01/14/tuut-tuut-tuut/

Het grote gevaarte wacht op haar. En hopen dat de uitslag positief is. Om 04.50 uur, wakker en blijf wakker, bang om mijzelf te verslapen. Om 0650 uur de deur uit en omdat de app van m’n telefoon verkeerd stuurt, wordt ik zenuwachtig. Zometeen komen we te laat, denk ik! Ongeduld en ineens bedenk ik me….rustig aan Sjanie en herpak mijzelf en we komen ruim op tijd aan bij het ziekenhuis. 

Ik zit in wachtruimte en er komt een meneer binnen. Hijgend en snakt naar lucht. Het duurt even voordat hij op adem komt. Moet meteen denken aan m’n moeder, die snakt soms ook naar adem. Vaak doordat ze teveel dingen tegelijk doet, traplopen daarna lopen en praten tegelijk. Ze gaat dan zitten en dan duurt het net zolang als de meneer die naast me zit. 

Ik doe even een “adempauze” een oefening wat ik heb geleerd om even te ontspannen en m’n lijf goed te voelen. Ondanks een korte nacht, voel ik mij energiek. Vanmiddag lekker een uurtje liggen, maar eerst even met m’n nichtje, na haar mri, naar de stad. Ben benieuwd welke winkels er open zijn op de vroege ochtend. Ach en anders eerst koffie…..heb de tijd! Heerlijk! Fijne dinsdag allemaal. 

Liefs,

Sjanie 

Ps. mijn 50 dagen off green happiness gaat goed! Ik zit op dag 9, 41 dagen te gaan 👊🏼