Van de week zei ik gekscherend tegen een collega (lees: lotgenote) dat onze hersenen heel veel hebben moeten omdenken het afgelopen 1,5 jaar. Het brein doet dit veel vaker, dus dit wordt getraind, door meer creatief te zien, het oplossen en loslaten.

Soms frustrerend en soms pittig….juist door de onvoorziene situaties, het schakelen, wat nóg pittiger is voor mensen met hersenletsel . Doorgaan en zorgen dat je niet omvalt en zorgen dat je er doorheen komt met je gezin.

Omdenken is wel het woord van 2021 voor mij geworden. Lukt het linksom niet? Dan gaan we rechtsom! Lukt het vandaag niet? Morgen weer een dag …. Een paar weken geleden brak ik. Ik barste in huilen uit en ik voelde me op. Ik heb mezelf herpakt en plannen gemaakt “wat als.” Het omdenken heb ik redelijk onder de knie, het gaat wat makkelijker. Alhoewel ik nog steeds functioneer in m’n oranje zone. Dus ik maak nog betere keuzes, anticipeer beter op een situatie en een mindere dag is nog niet een minder leven 😉

Het overzicht, de helikopter view ben ik wat vaker kwijt, maar doordat ik plannen maak, kan ik dat erbij pakken. Bij plan B stond schoolsluiting op en eronder staat wat dan kan ik inzetten. We kiezen er nu voor om in onze eigen bubbel te blijven, zeker voor de kerstdagen. Mijn dochter en ik knutselen, gaan naar buiten gaan, doen spelletjes en het beeldscherm staat iets vaker aan. We doen wat meer aan chillen en lopen in onze pyjama. Ik probeer meer de boel, de boel laten en ik geniet … ik geniet óók van de tijd die ik samen heb met m’n dochter.

Ik besef heel goed dat we het goed hebben!! Er komt loon binnen, we hebben een dak boven ons hoofd, we hebben genoeg eten & drinken in huis, ons kind heeft een veilige thuis situatie en we hebben elkaar. Ik kijk wat kan, wat wél kan en kijk vooral wat ik aankan om voor mezelf & mijn gezin te blijven zorgen. Soms lukt het niet, maar dat is dan incasseren, de tijd nemen, herpakken en door.

We besluiten de kerst in te korten, zodat ik minder prikkels heb om ze te moeten verwerken. De twee dagen kerst vieren heb ik altijd al “pittig” gevonden en ik ben daarna altijd een paar dagen van de leg. Ik slaap niet goed doordat ik overprikkeld ben. Helaas heeft manlief te maken met personeel tekort, dus hij zit ook in een spagaat. En tsja de kerstdagen vallen niet echt lekker qua dagen.

Ik sta zo op en ga beginnen aan de dag. Ik begin met een kopje thee en een kopje koffie en ga kijken wat de dag brengt. Het wordt een mooie, met inzichten … ik sta op, positief, half uitgeslapen maar mag de pret niet drukken en wil vooral bezig zijn wat werkt, wat wél werkt en me minder druk maken om dingen waar ik toch geen invloed op heb. Hasta la Vista mensen, maak er een mooie van!