Balanceren … rust creëren in de onrust. De onrust van de dingen die het leven op dit moment behoorlijk beheersen. Wat kies ik? Waar wil ik mee bezig zijn? Mijn moeder gaat achteruit en ik heb het gevoel dat ze soms iedere dag iets moet inleveren. Ik kijk, ik staar, ik sta op de zijlijn. Ik kan niets, het enige wat ik kan doen en wat ik vooral wil is “pak de momenten.”

Zondagavond barste ik in tranen uit, want ik wil veel meer, ik wil er meer voor mijn moeder zijn, maar tegelijkertijd besef ik dat ik moet blijf zorgen voor mezelf, voor mijn gezin en daarnaast zorg ik ook voor mijn moeder.

En dan de Corona, die de hele wereld bezig houdt, al maanden. Mensen worden geraakt,mensen die heel ziek worden of zelfs mensen die overlijden. Ik hou me keurig aan de regels en ik ben extra voorzichtig, omdat ik graag naar mijn moeder wil.

De huisarts belde mij en ze vroeg hoe het ging. Ik gaf aan dat ik alleen buiten afspreek, behalve bij dingen die gaan over m’n gezondheid. Zij gaf aan dat dit heel goed is, juist richting mijn moeder, maar ze zei direct er achteraan dat het wel heel beperkt is. “Dat klopt” gaf ik aan, “maar het is goed zo.”

Mijn fysiotherapeut zei twee weken geleden tegen mij: “ik heb het idee dat je beter functioneert met de Corona maatregelen.” Ik beaamde dat, maar de reden is absoluut niet leuk. Ik hoef over weinig dingen na te denken. De keuze maken of ik naar een verjaardag kan of uit eten. Ik moet altijd bedenken of het überhaupt kan en past. En als het al wel kan weet ik dat ik er dingen voor moet laten. Dat gaat 90/95% niet. Dus puur hiermee bezig te moeten zijn, valt van me af. Dat geeft me rust, in de onrust. De onrust van het leven wat we op dit moment leiden.

Kortom … er verandert niet veel, niet in mijn dagelijkse bezigheden. Ik spreek af in een speeltuin, ik doe een wandeling of ik ga een stuk fietsen. En ook dat gebeurt niet veel, maar dat is het. Dit is wat werkt, wat werkt voor mij, om mezelf staande te houden in deze roerige, maar ook intense en tegelijkertijd mooie tijd.

Wat kom ik tot meer bezinning ….. de kleinste dingen zijn nu nog groter. Ze zijn me nog meer dierbaar. Wat ik leer en wat ik mee krijg is, pak het moment, pluk de dag, kijk wat wél kan, zorg goed voor jezelf want hoe cliché ook, zo kan je er ook zijn voor andere mensen. ❤️