Tsja…mooie dieren en ik ga er steeds meer op lijken. Ik waggel, niet altijd, maar ik waggel soms als een pinguïn. Probeer er op te letten, maar het gaat vanzelf. Maar waarom een schildpad? Het gaat allemaal wat langzamer en zo voel ik me als ik uit mijn bed stapt. Mooi man…een zwangere vrouw, ik dus, vergelijken met dieren.

Vaak lach, vaak gniffel ik in mijzelf of gewoon hardop. Hoe ik loop of hoe ik iedere keer uit mijn bed komt. Alles gaat best goed, maar het wordt zwaarder, kost wat meer moeite. Zoals vorige, heerlijk wezen zwemmen met manlief, daarna boodschapje gehaald en toen broodjes gemaakt. Niet meer doen, niet meer achter elkaar. Eerst zwemmen, dan naar huis zitten of even liggen. Dan boodschapje doen of manlief het laten doen. Iedere dag weer, leer ik, leer ik hoe ik hier het beste mee om kan gaan.

Ik ben waarschijnlijk een “pro” naast andere zwangere vrouwen. Luister goed naar lichaam zeggen ze….maar praat het lichaam tegen je? Nee! Je leert voelen en dat kan ik, ik kan voelen en geloof me ook ik ga er een keer overheen. Dat weet ik, dat voel ik en dat heb ik soms voor over. Ik ben meer vermoeid, ik combinatie met NAH & het laatste trimester van de zwangerschap is dat logisch maar blijft confronterend, niet altijd maar soms.

Prima, dat gevoel mag er zijn en ik laat het ook zo. Enne geloof me, ik loop soms ook als een zwangere gefrustreerde kip rond in het huis. Laat dingen uit mijn handen vallen, vergeet dingen en leg dingen op een plek waar het niet hoort en ik het niet meer kan vinden. Tijd om rust te pakken, even een moment, een mindfullnes oefening, adem in….adem uit. Nu net wat meer als normaal.

We zijn er bijna, manlief en ik, saampjes nog even met z’n tweetjes, alhoewel ik moet Dumpy (de poes) niet vergeten. Alles staat bijna klaar…volgende week de wieg ophalen en dan is alles er! De hele (beetje overdreven) supermarkt & drogisterij staat hier, zodat manlief straks niet op zoek moet gaan naar mijn specifieke deodorant, rijst of afwasmiddel. Alles staat er, in twee, in drie….in meervoud Straks vind ik het veel belangrijker dat hij met ons & voor ons er kan zijn.

Een goede voorbereiding, waar ik me op kan voorbereiden natuurlijk. Wat dat betreft is mijn “planmatig gedrag” soms niet zo gek….soms pak ik het op, porties eten in de vriezer doen, alles is schoon, gewassen in de kast, fijn en vooral een heerlijk gevoel. Afstrepen, in mijn hoofd, op een blaadje en dit betekent: “rust in mijn koppie!” Ik kan gaan genieten van mijn verlof, oh yeah baby, ik heb zwangerschapsverlof!

Liefs,

Sjanie